தோள்(ழர்)கள்…

அன்று…

கஷ்ட__
வார்த்தை முழுதாக முடிவதற்குள் அதை தீர்க்கவும்,
தாங்கவும் ஓடோடி வந்தன தோள்கள்…

சந்தோஷத்தை பகிர்ந்து கொள்ள அவர்கள் அன்றி வெறேது?

இந்த தோள்(ழர்)கள் தான் வாழ்க்கை… உலகம்…

இன்று…

சொல்லி அழுது… சாய்ந்து இளைப்பாற…
கொண்டாடி மகிழ… பகிர்ந்து கொள்ள…
பல பல விஷயங்கள் இருக்கின்றன,
அன்று இருந்த தோள்கள், இன்று . . . ?!?!?!

இன்றும் அதே தோள்கள் அப்படியேதான் இருக்கின்றன,
ஆனால், அலுவலகத்தில் பணிச்சுமைகளை சுமந்தபடி,

அப்பாக்களின் தோள்கள் ஓய்வெடுக்க வேண்டிய தருணம் இதுவென்று
புரிந்துகொண்டு குடும்பச் சுமைகளை சுமந்தபடி…

“என்னடா மாமு, Weekend movie போலாமா?”
“Next week ல ஒரு Jolly tour போடுவோமா?”

“ஓ - போலாமே மச்சி” அது அன்று…

இன்று அந்த கேள்விகள் கேட்கக்கூட ஆள் இல்லை,
அப்படியே கேட்டாலும்,
“Project - UAT போகுது மாப்ள. Saturday, Sunday Office போகணும்டா” இதுதான் இன்று…

எனது தோள்களின் முழுவலிமை என்னவென்று இப்பொழுதுதான் புரிகிறது எனக்கு…

இதோ “Hi da” - OCS ல் நண்பன் அழைக்கிறான் ஏதோ விஷயம் பற்றி பேச,
“Catch u later da. My TL calling. BYE”

- அனுப்பிவிட்டு கிளம்புகிறேன் பணிச்சுமையைத் தாங்க...